ترکیب بند عاشورائی مرغ قطا

قطای صبح ازل

شعر وادبیات آئینی

 

بند اول:

اي  نام  خوشـت وراي تحريـر                                                    وي سيـرت تو نشـان تطـــــهير
مجـنون شده عــالمي زعشقت                                                  وزسـلسـلـه ات گرفته زنجــــير
انـدر غـم تو جـهان  سيه پوش                                                   وزغــصه تـو فـلك شـده پـــــير
در روز  ازل مـلـك   ز نـورت                                                       ســرداده نــوا به حمـد و تكـــبير
تنزيل خداي مصطفـي (ص) را                                                  تأويل  نـمـوده اي به  شــــمشير
اي آنكه  تو سجـده مـــلك را                                                     بامحشرخويش كرده تفسير
دروصف توگر مرا قصـور است                                                   از مـا بپـذيـر عــذر  تقـصـــــير

مـدح تو كـجا تو انـد اين خـــــام
خوشتر زحسين (ع) نيست يك نام

بند دوم:

اي ســايه گرفته ازتو طـــوبي                                                  وي گشتــه بهشت از تو زيبـــــا
ســيد شـده بر شباب جــــنت                                                    در حضرت دوست كرده مــاوي
وزصولت حيدري در آن دشت                                                   برجــمله عــدو تو كرده غـوغــا
هـيهات زتو حـضيـض ذلــــت                                                     سربــر سرنــي  بري  تو  بــــالا
در آينــه ات خـدانمــايـــــان                                                       سرتــاسر خــلق در  تــماشــــا
تا آب دريـــغ كـــرده ازتـــو                                                        بــرســربنهــاده خــاك ، دنيـــا
مــهريــه مــادر تـو بــود آب                                                       كي ماند فدك بدست زهرا (س)

بــدتر ز هزار بت پرستنـد
آن قوم كه آب برتو بستند

بند سوم:

شاهنشه كربلا حــسين (ع) است                                           آن تشنه سرجــدا  حـسين (ع) است
آنـــكس كه نمــوده راه نزديك                                                 از خويش تو تا خدا حسين (ع) است
در طــي طــريـق  سالــكــان را                                               آنكو شده رهنمـا حـــسين (ع) اسـت
احيـــا شــده ديـن احمـــد از او                                               نــور ره اوليـاء  حــسين(ع)  اســـت
كشتي نجـــات عاشقـــان  است                                             مصبـاح هـدي مــرا حـسين(ع) است    
در مــروه بدون او صفا  نيســت                                              آن مـــروه با صفــا حـسين(ع) است
در تـربـت او شفــا  نــــــهادند                                                  آري بـخدا شفــا حـــسين (ع) است


او داشت برادري چو عباس
ســاقي وفا واشجع الـناس


بند چهارم:

اي  آبــــروي  حيـــات  آدم                                                  وي خاك تو رشك آب زمزم
سـر بر سـرنــي نهــاده اي تا                                               از حنجـره ات خـدا زنــد دم
از تــربت  تو  شفــا گـرفتــه                                                 عيســا ي مسيح ، پور مــريم
شد كعبه سيــاه پوش حـزنت                                              انـدر غـم تو گـرفـته مـــاتم
غوغا ي تـــو وقمــارعشــقت                                               هــم سر تو بباختي وخـــاتم
خون تو فلق كشيده هر صبـح                                             تا چشم شفق نهاده برهـم
صيــاد قضــا زصيـــد بگـذر                                                   وي مرغ قطــا بخواب يكـدم


آه از دل بيقـــــرار زينب (س)
بي حدشده اضطرار زينب (س)


بند پنجم:

چون شرح دهم كه خامـه دونست                                       شــرح غــم تــو زحـــد فزونست
جبــرئيل چــو پيــك وصــل آورد                                            طغــراي دو ابـرويش به خـونست
تاقامــت ســــروواژگــون شــــد                                            اوضــاع فــلـك چه واژ گونــست
شايــد كه حسين (ع) وكـربـــلا را                                         سري است كه بين كاف ونـونست
هـــر سـر كـه هـواي دوست دارد                                        فـــارغ زمــدار چــرخ دونـســت
مي ريخـت خودوشكسـت ساغــر                                        ميــخـانه او پــر از جــنونــســـت
اشكـم كـه ز خـــون  دل  بر آيــد                                           غمــاز مــن است كــــز درونست


طفلش به خرابه اي نهانست
آشفته چو خواب عاشقا نست


بند ششم:

سربــر ســر نيــزه شـــوردارد                                              بشــنو كه كــلام نور دارد
براو تــو مــخوان ز قصه كــهف                                            كو بر لب خــود زبور دارد
فــرزند رشيــد بوتــــرابســت                                               بالانگــرد  غــــرور   دارد
برزلف دگـــر نبنــدم ايــن دل                                               ما هــم صـفت غيـور دارد
آوخ كه درآن نمـــايش عشــق                                            دردانـــه او حضـــور دارد
هـــر لحظه نگه كند بدان ســر                                             پيــداست دلي صبور دارد
گفته است كه عمه ما چه كرديم                                        كـز ما همـگي  نفــور دارد


آهسته شنيد وگشت دلگير
اين است جواب اهل تطهير


بند هفتم:

آن لب كه رسول (ص) بوسه مي داد                                  افروخته شــد  ز چـوب بيــداد
هر ديــده  زغــم دمـــي زبـون شد                                       آنجـا كه دل است گشت ،ناشاد
زينب(س) به خــروش انــدر آمــد                                        كاي بنده پست سســــت بنياد
هرگــز   نتــوان   زمــا   گــرفتــن                                         اين شـوكت و عـزت خــداداد
زيباست هــر آنـچه دوست خـواهد                                      صـيديـم اگـر كه اوسـت صيـاد
زيبـــايي زلــف  او  چـــه  بينـــــي                                      چون برســرني بــداده بر بــاد
او محــو جمـال و عشقبـــازي  است                                   شيـريني حــق به كـــام فرهاد


نام تو رودكنون به خواري
مــاراست عز او سوگواري


بند هشتم:

اي دل ز فراق دوسـت خون بـاش                                           خود ناله كن وچو ارغنـون باش
وي ديده  تو اشك حسـرتم ريــز                                              دل باتو بگويد آنكه چــون باش
اي عقـل  عقــــال  جـملـه بــر در                                             برمــا تو مسـبب جنــــون باش
بيرون چه كنـــي چودر حجابست                                            شاهـد طلبـي تـو در درون باش
بي عشق حسين (ع) اگر حياتست                                        فارغ زحيات پســت ودون باش
گــــــر عاشـق  جلوه  جمـــالش                                              تاحــال نبوده اي كنـــــون باش
در حـلقــه اگــر رهــت نــدادند                                                چون حــلقه در دمي برون باش

شايــد كه بشارتي بيارند
وزدوســت اشـارتي بيارند


بند نهم:

هفتـاد ودوتـن پراز كــرامـــات                                                 در دانــه وپيـــر  در خــرابات
سرمســت شده زجــام توحيــد                                               ساقط شـده هــستي از اضافات
از جلــوه دوست مسـت گــشته                                             زان ابــرو و چـشم با اشــارات
خونش چو به خاك كربلاريخـت                                                آن خـاك برفــت تا سمــاوات
زاهـــد تو بيــا كه در بهـــشتت                                                هـرگـز ندهند ايـــن شـرابات
مستيــم وخــراب   نقـــد بگذار                                                بر ما تو ببخش ايـــن عبـارات
برخــيز مي صــبوح گيــريــــم                                                  كـز دوست رسيد اين بشارات

شايد چو به  روز محشر آرند
دستـــي به شفاعتت بر آرند


 


                                                                        

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



نظرات شما عزیزان:

sahar sahafi
ساعت22:40---17 فروردين 1391
salam. az khandane ashare zibatun feiz bordam, mamnun az ferestadane link

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در پنج شنبه 17 فروردين 1391برچسب:مرغ,قطا,مهدی,مکنی,ساعت2:0توسط مهدی مکنی | |